نیاسینامید که نیکوتینآمید نیز نامیده میشود، نوعی ویتامین B-3، یک ماده مغذی ضروری است. کمبود B-3 میتواند منجر به اختلالات پوست، کلیه و مغز شود. مصرف نیاسینامید میتواند به جلوگیری از کمبود B-3 کمک کند.
در این ماده مغذی چیزهای بیشتری وجود دارد، به خصوص وقتی صحبت از سلامت عمومی پوست میشود. اگرچه تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، اما میتوان گفت که مصرف نیاسینامید به شکل موضعی ممکن است به درمان برخی از بیماریهای پوستی از جمله آکنه و اگزما کمک کند.
نیاسینامید به ساخت کراتین کمک میکند، نوعی پروتئین که پوست شما را محکم و سالم نگه میدارد.
تقویت حائل پوست:
سرم نیاسینامید به پوست شما کمک میکند تا یک سد (لیپیدی) روی سطح پوست رشد کند، که به حفظ رطوبت پوست کمک میکند. به ویژه اگر اگزما یا پوست چروکدار یا پیری دارید میتواند بسیار برایتان مفید باشد.
قرمزی و لکه را به حداقل میرساند:
نیاسینامید التهاب را کاهش داده، و ممکن است روند قرمزی ناشی از اگزما، آکنه و سایر بیماری های التهابی پوست را بهبود بخشد.
منافذ باز را پاکسازی میکند:
نرم و مرطوب نگه داشتن پوست ممکن است یک مزیت ثانویه داشته باشد، کاهش طبیعی اندازه منافذ در گذر زمان.
چربی را تنظیم میکند:
مزایای حفظ رطوبت نیاسینامید فقط برای افرادی که دارای انواع پوست خشک هستند نیست. نیاسینامید همچنین میتواند به تنظیم میزان چربی تولید شده توسط غدد چربی کمک کرده و از افزایش بیش از حد تولید سِبوم جلوگیری کند.
نیاسینامید را میتوان در کنار بعضی ترکیبات فعال برای نتایج مطلوب استفاده کرد.
برای مثال هیالورونیک اسید جذب نیاسینامید را افزایش میدهد در نتیجه میتوانید با لایهبندی مناسب و ترکیب این دو سرم عملکرد سرم پست نیاسینامید را بالا ببرید.
خشکی پوست اغلب موقتی یا فصلی است برای مثال ممکن است فقط در زمستان به آن مبتلا شوید و یا نیاز به درمان طولانی مدت داشته باشید. علائم و نشانه های پوست خشک ممکن است بر اساس سن، وضعیت سلامتی، رنگ پوست، محیط زندگی و قرار گرفتن در معرض نور خورشید متفاوت باشد. این علائم شامل موارد زیر میشوند:
احساس کشیدگی در پوست
احساس زبری در سطح پوست
خارش پوست
پوسته پوسته شدن پوست (خفیف تا شدید)، که باعث ایجاد ظاهری تیره میشود
ترک خوردگی
خطوط ریز
ترک های عمیق پوستی که گاهی خونریزی میکنند
علل خشکی پوست:
خشکی پوست به دلیل از دست دادن آب از لایه بیرونی پوست اتفاق میافتد.
گرما : قرار گرفتن در مجاورت اجاقهای هیزمی، بخاری و شومینهها باعث کاهش رطوبت سطح پوست میشود.
شرایط محیط: زندگی در شرایط سرد، باد یا آب و هوای کم رطوبت.
حمام کردن یا شستشوی زیاد: دوش گرفتن با آب گرم یا شستشوی بیش از حد پوست می تواند پوست شما را خشک کند. حمام کردن بیش از یک بار در روز هم میتواند چربیهای طبیعی پوست شما را از بین ببرد.
صابونها و شویندههای قوی: بسیاری از صابونها، شویندهها و شامپوهای محبوب رطوبت پوست شما را از بین میبرد، زیرا برای از بین بردن چربی فرموله شدهاند.
بیماریهای پوستی: اکثر افرادی که مبتلا به بیماریهای پوستی مانند درماتیت آتوپیک (اگزما) یا پسوریازیس هستند، پوست خشکی دارند.
افزایش سن: با بالا رفتن سن، پوست نازک شده و چربی (آب و رطوبت پوست را حفظ میکند) کمتری تولید میکند.
درمانهای پزشکی: برخی از افراد پس از درمان سرطان، دیالیز یا مصرف برخی داروها دچار پوست خشک و ضخیم میشوند.
پوست خشک پوستی است که رطوبت کافی در آن وجود ندارد، در نتیجه نرم و لطیف نیست و قسمتهایی از پوست خشک، پوسته پوسته و تکه تکه است. افرادی که دارای این نوع پوست هستند، ممکن است حس خارش پوست هم داشته باشد و جالب است بدانید این نوع پوستها گاهی نیز از شدت خشکی بیش از حد ترک خورده و خونریزی میکنند.
پوست خشک اغلب به تغییر سبک زندگی و عادتها واکنش خوبی نشان داده و تا حدی قابل درمان است.
برای مراقبت از پوست خشک کافیست کارهای زیر را دنبال کنید تا به بهبود پوست خود کمک کنید.
حتما از ضد آفتاب با حداقل SPF30 استفاده کنید.
روزانه صورت خود را با یک پاک کنندهی ملایم و آب ولرم بشویید.
با آب ولرم حمام کنید و از آب داغ اجتناب کنید.
زمان حمام را سعی کنید کوتاه کرده و بین 5 تا 10 دقیقه استحمام کنید.
هنگام حمام کردن، حتما درب حمام را ببندید.
با یک پاک کننده ملایم و بدون عطر و رایحه بدن خود را بشویید.
به قدری از پاک کننده استفاده کنید که تمام چربی و آلودگیها را بتواند پاک کند اما آنقدر زیاد استفاده نکنید که کف غلیظی ایجاد شود.
پوست خود را بعد از شستشو به آرامی با حوله خشک کنید.
بلافاصله بعد از خشک کردن پوست از مرطوب کننده استفاده کنید.
به جای لوسیون از کرم یا پماد استفاده کنید.
سعی کنید از کرمی با این ترکیبات: روغن جوجوبا، دایمتیکون، گلیسیرین، هیالورونیک اسید، لاکتیک اسید، لانولین، روغن معدنی و کره شیا استفاده کنید.
پوست چرب دقیقا مانند نامش به پوستی گفته میشود که چربی اضافه داشته و این چربی باعث براق شدن ظاهر پوست میگردد. پوست چرب زمانی ایجاد میشود که غدد چربی پوست بیش از حد سِبوم (چربی طبیعی پوست) تولید میکنند، سبوم مادهای مومی و روغنی است که به عنوان حائل از پوست محافظت میکند که البته تولید بیش از حد آن باعث ایجاد مشکلاتی نیز میگردد.
اگر پوست چرب درمان نشود، منافذ پوست مسدود و بزرگ میشوند و روی سطح پوست سلولهای مرده ایجاد میشود.
در این نوع پوست جوشهای سرسیاه و جوشهای چربی و آکنه نیز بسیار رایج است.
راههای درمان پپوست چرب به شرح زیر است :
شستن منظم صورت به کم کردن چربی روی پوست کمک میکند.
صورت را با صابون ملایم و آب ولرم بشویید.
از صابونهای عطری و مواد شیمیایی قوی اجتناب کنید زیرا پوست را تحریک و خشک میکند و نهایتا آن را وادار به تولید سبوم بیشتر میکند.
از لیف (هر شستشو دهندهی زبری) استفاده نکنید، زیرا این اصطکاک پوست را تحریک کرده و چربی بیشتری تولید میکند.
محصولات ضد آکنه به کنترل چربی پوست کمک میکنند به شکل کلی استفاده از محصولاتی که دارای ترکیبات (سالیسیلیک اسید، گلیکولیک اسید، بتا هیدروکسی اسید، بنزوییل پروکساید) هستند برای افرادی که پوست چرب دارند، ایدهآل میباشد.
سرم صد آکته یکی از گزینههای عالی برای جمع کردن منافذ باز پوست چرب است که آن را به شما پیشنهاد میکنیم.
از تونر استفاده کنید.
از کاغذهای جذب چربی استفاده کنید.
از ماسکهای طبیعی صورت همچون: خاک رس، ماسک عسل و جو دو سر استفاده کنید.
از مرطوب کننده استفاده کنید.
اگر پوست شما به شکل ژنتیکی چرب است به سختی میشود از چربی آن جلوگیری کرد، حتی اگر پوست در اثر تغییرات هورمونی چرب شده باشد باز هم کنترل کردنش بسیار سخت است.
بهترین راه پیشگیری و کنترل چربی پوست این است: یک روتین مراقبت از پوست چرب که با پوست شما سازگار و اثر بخش است را پیدا کنید و آن را دائما تکرار کنید.
درست است که افراد دارای پوست چرب از مشکلات پوستی مثل باز شدن منافذ و داشتن جوش یا آکنه رنج میبرند اما داشتن پوست چرب مزایایی هم دارد. چربی باعث حفظ پوست میشود و افراد با پوست چرب دارای پوست ضخیمتری هستند و چین و چروک کمتری نیز دارند.